- пакалак
- пакалак, -лка
м.
абл.
Небольшая палка, обломок какого-либо предмета.Возьме Яначка пакалак: - Кыш, каб вы павыдыхалі! Пазбіраліся, навалач! - і ляцяць ад Яначкавага пошвырку ўрассыпную куры і парасяты. Крапіва. Нехта блукаў па вадзе на лодцы, ганяўся за пакалкамі і выцягваў намакліцу на далёкі бераг. Лобан.
Самабытнае слова: Слоўнік беларускай безэквівалентнай лексікі (у рускамоўным дачыненні). Менск: Беларуская Энцыклапедыя. Ірына Шкраба. 1994.